Zarząd Główny Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Pożarnictwa - zgnszzpp.pl

ZWIĄZKI ZAWODOWE

/wszystkie/    

 

PISMO

 

W związku z ciągłym brakiem stanowczej reakcji związków zawodowych na problemy obsad stanowisk kierowania (WSKR, PSK, MSK) żądamy zdecydowanego poruszenia tego tematu w najbliższych rozmowach z kierownictwem Komendy Głównej PSP.   W chwili obecnej widzimy dwa podstawowe problemy dotyczące stanowisk kierowania:
1) bezpodstawne i nieuzasadnione różnicowanie grup zaszeregowania dla obsad stanowisk kierowania pomiędzy i w stosunku do  d-cy zmiany i nawet sekcji przy jednoczesnym ciągłym zwiększaniu zakresu obowiązków,
2) zwracamy uwagę na podjętą przez Komendanta Głównego PSP w ostatnich dniach decyzję o obligatoryjnym wprowadzeniu systemu pracy 12/24/48 we wszystkich stanowiskach kierowania w całym kraju pomimo, że zgodnie z obowiązującym przepisem decyzja o wprowadzeniu systemu pracy w jednostce leży po stronie właściwego Komendant powiatowego/miejskiego.

   Bagatelizowanie problemu dyżurnych operacyjnych przez kierujących związkami zawodowymi przybiera w ostatnim wymiar wręcz skandaliczny, gdyż dochodzi nawet do wypowiedzi sugerujących brak poparcia zarówno ze strony związków zawodowych jak i kolegów z podziału bojowego. Informujemy, że stopień frustracji i zdesperowania obsad stanowisk kierowania powoli dochodzi do punktu krytycznego. Bezsporny fakt nieliczenia się z dyżurnymi zarówno przez związki jak i  stronę służbową w niedługim czasie zaskutkuje najprawdopodobniej próbą powołania do życia nowego związku zawodowego reprezentującego interesy tej grupy zawodowej. Związku, którego władze nauczone doświadczeniem i przykładem obecnie działających (niektórych) ZZ, nie będą dbały li tylko o swoje „ciepłe posadki” lecz, mamy nadzieję, z powodzeniem upomną się o prawa dyżurnych operacyjnych.
   Zdajcie sobie sprawę Panowie i Panie Przewodniczący ZZ  z faktu, iż to dzięki tej, skromnej w ogólnej liczbie strażaków, reprezentacji dyżurnych operacyjnych funkcjonujecie w życiu komend i jednostek. To dyżurni, których problemów nie zauważacie, stanowią pierwszy element w procesie informowania strażaków z podziału bojowego o wszelkich działaniach i związków zawodowych. To my również odbieramy maile, faxy central związkowych i przekazujemy je kolegom z jednostek i komend. Wreszcie to my stanowimy pewnego rodzaju element opiniotwórczy dla części podziałów bojowych, gdyż Nasz głos w wewnętrznych dyskusjach na temat obecnych problemów jest wysłuchiwany z dużą uwagą. To my widzimy bezsilność zarządów organizacji terenowych, które muszą tłumaczyć się z Waszych, czasami krzywdzących dla ogółu strażaków decyzji!

 

Moja opinia co do trybu wprowadzania dodatkowych regulacji dotyczących struktury etatów w komendach powiatowych i miejskich jest negatywna. Prawdopodobnie reorganizację budował zespół w dużej mierze zbudowany z osób nie znających realiów pracy na poszczególnych stanowiskach lub znający realia z bardzo wąskiego zakresu.
Opinia ta jest oczywiście nieobiektywna ponieważ pracuję na jednym ze stanowisk, które ma podlegać reorganizacji. Mowa tu o Stanowisku Kierowania w Komendzie Powiatowej. Trzy lata temu dostałem propozycję nie do odrzucenia przejścia z podziału na PSK lub do biura. Jako człowiek w miarę młody (oficer) i chcący się wykazać w realiach pracy typowego strażaka wybrałem PSK.

Pełniłem zastępcze dyżury przez kilka lat, a więc znam realia pracy oraz zmiany jakim podlegało to stanowisko przez ostatni okres. Nie ma już straży wyłącznie do pożarów (obecnie około 40%), teraz większość zdarzeń to miejscowe zagrożenia, a więc zakres wiedzy dyżurnego znacznie się poszerzył. Jako osoba mająca pierwszy kontakt ze zdarzeniem musi je sklasyfikować pod względem zagrożenia. Musi wykazać się znajomością prawa nie tylko z zakresu ochrony przeciwpożarowej lecz również z przepisów mających wpływ na prowadzono działania. Zdarza się często, iż kierujący akcją pyta się jaka ma podjąć decyzję, a dyżurny biorąc na siebie częściowo odpowiedzialność musi mu udzielić odpowiednich wskazówek. Praca jest stresująca pod względem odbierania zgłoszeń od osób które w obraźliwy sposób opiniując prace PSP, lecz z takimi osobami również należy rozmawiać co czasem wymaga znajomości z zakresu psychologii oraz specyficznego sposobu wysławiania się. Zwiększona migracja ludności obcojęzycznej wymusiła znajomość przynajmniej podstawową kilku języków.

W dobie informatyzacji znajomość Worda przestała być wystarczająca. Dyżurny musi obsłużyć jednocześnie (oprócz odbierania telefonu 998) wiele programów zapewniających sprawne podejmowanie decyzji i przyspieszające powiadamianie odpowiednich służb. Są to bazy danych, które należy notorycznie aktualizować, są to aplikacje wykonujące statystyki pomagające działaniom służ kontrolno-rozpoznawyczh PSP, są to programy oraz urządzenia alarmujące bezpośrednio odpowiednie zastępy PSP jak i OSP. Internetowy sposób komunikacji powoduje nieprzerwaną obserwację przychodzących informacji (komunikaty, zalecenia, ostrzeżenia, polecenia) ich analizę i wdrażanie. Nieraz osoby pracujące na PSK proszą innych lepiej zorientowanych „informatycznie” o wykonanie bardziej skomplikowanych prac na komputerach (bo ich tego nikt nie uczył !!! >> na palcach można policzyć osoby po skończonym kursie informatycznym i to zaledwie pierwszego stopnia który i tak już nie wystarcza). Ostatnio dodatkowo obsługujemy telefon 112 odbierając zgłoszenia i przekierowując do odpowiednich służb. Oczywiście jednocześnie należy prowadzić dokumentacją zdarzeń, a także ewidencję.

Od dyżurnego wymaga się też wykonywania analiz oraz zestawień, które codziennie trzeba wysyłać i aktualizować do „wyższych” struktur. Często są to informacje, które można uzyskać z każdego szczebla, ale pracę spycha się na „dół”. Są sytuacje, kiedy PSP nie jest bezpośrednie potrzebna lecz ludzie dzwonią w sytuacjach kryzysowych. Wtedy to działania polegające na informowanie odpowiednich służb prowadzi obsada PSK rozmawiając z samorządowcami, dyrektorami, prezesami oraz innymi służbami. Ludzie wiedzą, że PSP pomaga w wielu sytuacjach i dlatego mamy tak dobre notowania w społeczeństwie.
Zakres tych umiejętności wymaga od obsad ciągłego szkolenia i podnoszenia kwalifikacji. Reasumując dyżurny PSK to:

1. Strażak ze stażem który umożliwia mu realną możliwość podejmowania działań
2. Wykształcony (najlepiej po studiach ale NIE oficer !!!!!)
3. Z podstawową znajomością kilku języków
4. Po kursie psychologicznym (najlepiej negocjatora !!)
5. Informatyk (znajomość programów oraz budowy komputera)
6. Technik komputerowy (chyba każdemu padł komp. lub serwer ?)
7. O podwyższonej odporności psychicznej (wielowątkowść prowadzeni kilku     jednoczesnych zdarzeń)

Obecna próba regulacja etatów oficerskich i aspiranckich w strukturach komend, skutkuje powstaniem zagrożenia braku możliwości wykonania szerokiego zakresu zadań, jakie stawia się współcześnie przed funkcjonariuszami PSP. W konsekwencji zmiany te mogą  spowodować ryzyko realizacji tych zadań na niewłaściwym poziomie, a w rezultacie wpłynąć na wizerunek całej naszej formacji w społeczeństwie, wraz z powstaniem wymiernych strat dla budżetu państwa ze względu na podejmowanie błędnych rozstrzygnięć i decyzji. Błędne jest mniemanie, iż można bezkarnie zaniżać poziom tak newralgicznych dla systemu stanowisk. Idąc tym tropem, można ministra finansów zastąpić sprzedawcą z bazarku (będą oszczędności w budżecie (przecież to samo zrobi a płaca mniejsza >>> zna chyba najbardziej realia rynku ).

 

 ...........Strażak z PSK.........

29 sierpnia 2006 roku

 

Witam! Mój komentarz do wchodzącego w życie:

 

Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 lipca 2006 r. w sprawie stanowisk służbowych w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej, maksymalnych stopni przypisanych do poszczególnych stanowisk oraz dodatkowych wymagań kwalifikacyjnych, jakim powinni odpowiadać strażacy na określonych stanowiskach służbowych.

Spróbuję przybliżyć co wprowadzane rozporządzenie powoduje w wybranych sytuacjach dla strażaków w chwili obecnej:

 

1) Na stanowiskach d-cy sekcji, zmiany, z-cy d-cy jednostki oraz d-cy jednostki, które to stanowiska są zarówno aspiranckie jak i oficerskie, tworzy się różne wymagania, z tego prawdopodobnie wynika że np.: d-ca zmiany aspirant i d-ca zmiany oficer będą wykonywać podczas działań ratowniczych inne zadania, jakie to są te inne działania nie wiem, na to by musiał odpowiedzieć wydający rozporządzenie.

 

Przykład: d-ca zmiany aspirant awansuje na stanowisko d-cy JRG i wszystko gra bo jest to również uwzględnione jako stanowisko aspiranckie

natomiast d-ca zmiany obecny oficer( były aspirant po studiach ale nie po SGSP), który również może awansować na stanowisko d-cy JRG musi ukończyć przeszkolenie o którym mowa w art. 53 ustawy o PSP

Wynika z tego, że aspirant i aspirant po studiach ale nie po SGSP, którzy będą zajmować te same stanowiska musza spełnić odmienne wymagania.

Rozumiem, że są stanowiska aspiranckie i oficerskie, ale jeśli w obydwu korpusach stanowiska są takie same tzn. że wymagania stawiane też powinny być takie same.

Rozumiem też, że w przyszłości nikt z aspirantów po studiach nie uzyska stopnia i stanowiska oficerskiego bez przeszkolenia, jednakże zapomina się o sytuacji w jakiej znajdujemy się teraz. KG stworzyła przecież kilkuset oficerów po szkołach aspirantów i studiach, a zatem co z nimi? Pytam bo do tej pory mimo zapewnień kilku komendantów głównych, przeszkolenia dla tych osób nie utworzono, mimo tego, że ustawa o PSP do tego obliguje.

A może tacy oficerowie, mogą awansować w stanowiskach bez przeszkód bo są traktowani jakby byli aspirantami, co jest szczególnie widoczne ponieważ już drugi raz z rzędu nie są awansowani w stopniu. Jeżeli tak to wszystko wygląda trochę bardziej sensownie. Tylko, że ja już w sens w PSP nie wierzę, a tym bardziej w jakąś sensowną politykę kadrową.

 

2) Ciekawa sytuacja jest również dla osób będących oficerami po studiach innych niż SGSP a, którzy nie maja skończonej szkoły aspirantów, ponieważ jeżeli chcieliby objąć stanowisko związane z kierowaniem działaniami ratowniczymi muszą najpierw skończyć szkołę aspirantów.

Podniesienie wymagań co do kwalifikacji ogólnych i zawodowych wśród strażaków jest na pewno szczytnym celem. Nie branie jednak pod uwagę stanu zastanego jest dużym błędem. Wystarczy wyobrazić sobie jak będzie pracował np.: brygadier, który po kilkudziesięciu latach służby dowie się, że musi ukończyć szkołę aspirantów albo przeszkolenie zawodowe na oficera. Gdy takie osoby zdadzą sobie sprawę, że tak naprawdę kierownictwo PSP nigdy nie uważało ich za pełnoprawnych oficerów, to czy nadal starczy im sił, żeby rzetelnie pracować. Mnie osobiście zaczyna ich brakować. Ale co tam emerytura tuż, tuż.

 

3) Interesujące jest również to, że nie przewidziano w stanowiskach oficerskich stanowiska d-cy zastępu. Pogratulować należy odwagi panom z KG, albo tak dobrze do kierowania akcjami ratowniczymi przygotowuje SGSP. Ciekawe czy wynika to z doświadczeń własnych panów komendantów. Muszę jednak zepsuć przez chwilę dobry humor. ( Mam dosyć przykre doświadczenia w tym zakresie) Mam też pytanie : Kto powiedział że inżynier pożarnictwa musi dostać stopień oficerski? Przecież oficer to dowódca i wychowawca a SGSP kształci inżynierów i magistrów pożarnictwa i to zarówno funkcjonariuszy jak i osoby cywilne, czy cywil który zostaje inżynierem pożarnictwa zostaje też oficerem : nie, a zatem szkoła ta przygotowuje inżynierów pożarnictwa a nie przyszłych dowódców. I jest to jak sądzę zasadnicza różnica. Dowódcą się jest a oficerem się bywa. 

                                                                 Zwykły strażak

                                                                  (dane znane redakcji)

 

10 sierpnia 2006 roku

Witam , wszystko wydaje się jasne kiedy podpisano akt nominacyjny.

 

*Postanowienie Prezydenta RP o nadaniu stopnia nadbrygadiera - plik PDF

 

27 lipca 2006 roku 

Przedterminowy generał!

Witam!

            W związku z nominacją Komendanta Głównego PSP na stopień nadbrygadiera nasuwa się pytanie, a nawet kilka pytań.

pytanie1) Czy obowiązuje Komendanta Głównego- ustawa o PSP? Która, w artykule 54 stanowi:

Art. 54.

,,1. Kolejny wyższy stopień może być nadany stosownie do posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz w zależności od zajmowanego stanowiska i opinii służbowej.

Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w stopniu:

1) strażaka - 1 roku,

2) sekcyjnego - 2 lat,

3) starszego sekcyjnego - 2 lat,

4) młodszego ogniomistrza - 3 lat,

5) ogniomistrza - 3 lat,

6) młodszego aspiranta - 3 lat,

7) aspiranta - 5 lat,

8) starszego aspiranta - 5 lat,

9) młodszego kapitana - 3 lat,

10) kapitana - 4 lat,

11) starszego kapitana - 5 lat,

12) młodszego brygadiera - 5 lat,

13) brygadiera - 5 lat,

14) starszego brygadiera - 4 lat.

 

2. Nadanie stopnia, o którym mowa w ust. 1, następuje z okazji Dnia Strażaka; w

szczególnie uzasadnionych przypadkach może jednak nastąpić w innym terminie.”

Jeśli odpowiedź na to pytanie jest twierdząca, to nasuwa się drugie pytanie.

 

pytanie 2) Dlaczego Komendant Główny nie uzyskał stopnia nadbrygadiera  zgodnie z prawem w dniu 4 maja? Z tego wynika pytanie pomocnicze;

 

pytanie 2a) Czyżby nie spełniał jakiś wymogów albo niczym się nie wykazał? A jeśli tak to nasuwa się kolejne pytanie;

 

pytanie 3) Jaki to szczególnie uzasadniony przypadek zaistniał zgodny z ustawą o PSP, że Komendant Główny nie mógł nominacji na stopień nadbrygadiera uzyskać tak jak wszyscy strażacy w dniu 4 maja a uzyskał go 21 lipca?  Pytanie pomocnicze:

 

pytanie 3a) Czego szczególnego dokonał Komendant Główny w terminie od 4 maja 2006 do 21 lipca 2006, że zasłużył na szczególną nominację?

 

pytanie 4) Czy takie nominacje są oznaką nowych standardów w PSP?

 

Proszę o odpowiedź, jeśli ktoś to wszystko rozumie. Pracuję w podziale bojowym i wiem jak wielkiego czynu trzeba dokonać aby przedterminowo uzyskać wyższy stopień służbowy, często wiąże się to z narażaniem własnego życia a nawet śmiercią. Dlatego chcę wiedzieć czego dokonał człowiek, który dostąpił tego zaszczytu. Przecież w biuletynach i na stronie KG nie byliśmy o niczym szczególnym informowani.

 

 

                                                           Zwykły chłopak z podziału

                                                           (dane osobowe do wiadomości redakcji)

 

---

30 czerwca 2006 roku 

Witam Państwa
 
             Nazywam się ***********, jestem oficerem (kapitanem) Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w *************. Piszę do Was, bo przede wszystkim jestem jednym z tych kolegów strażaków, którzy zostali odsunięci od tegorocznych awansów.

Podzielam wypowiedzi i komentarze przedstawione na  Państwa stronie internetowej. Chciałbym jednak dodać jedną rzecz, na którą w artykułach dotychczas przeczytanych nikt nie zwrócił uwagi. Otóż, fakt wstrzymania wniosków awansowych na rok 2006 był przeprowadzony niezgodnie z prawem, z prawem regulującym funkcjonowanie PSP - znowelizowaną Ustawą o PSP.

Chciałbym przytoczyć rozdział 11 "Odpowiedzialność dyscyplinarna strażaków" art. 117 pkt.1 gdzie określone zostały przez ustawodawcę kary  dyscyplinarne. Natomiast pkt 2 mówi: (cyt) "wymierzone kary, określone w ust. 1 pkt 3 i 4 (czyli pkt 3 to - wyznaczenie na niższe stanowisko, pkt 4 - obniżenie stopnia) pozbawia możliwości awansowania strażaka odpowiednio na wyższe stanowisko albo stopień przez okres roku jej wykonania". Dalej idźmy i stwierdzamy, że w piśmie MSWiA Dyrektora Departamentu Zarządzania Kryzysowego z dnia 17 maja 2006 roku, nr pisma DZK-II-078/575/06/AR dokonano interpretacji (na stronie 2, wiersz 8), że kolejne stopnie mogą być nadawane stosownie do posiadanych kwalifikacji. Zauważamy tutaj sprzeczność interpretacji tak poważnej instytucji (DZK) przepisów prawnych dot. PSP. Tak więc, jeżeli nie ma przeszkód w nadaniu kolejnego wyższego stopnia, a przewidziany do awansu nie popełnił żadnej rzeczy, za którą byłby ukarany karą określoną w cytowanej wyżej ustawie, to złożony wniosek o nadanie wyższego stopnia oficerowi, powinien rozpatrzony być pozytywnie.

Departament Zarządzania Kryzysowego stwierdza w cytowanym wyżej piśmie, że kolejne stopnie mogą być nadawane stosownie do posiadanych kwalifikacji. I tu pragnę również poświęcić nie dla chwalenia się ukończonymi szkołami ale dla przedstawienia problemu, kto naprawdę w tym systemie spełnia szeroką gamę kwalifikacji oraz zainteresowań. Osobiście ukończyłem Liceum Lotnicze w Dęblinie, jestem pilotem szybowcowym, skoczkiem spadochronowym, ratownikiem WOPR, instruktorem OC II stopnia, ukończyłem Policealne Studium Leśne, Szkołę Aspirantów PSP w Krakowie, Akademię Pedagogiczną w Krakowie oraz Podyplomowe Studia w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Ponadto uczęszczam obecnie na roczny kurs języka migowego.

Dla kogo ja to robię i wielu kolegów z całej Polski. Odpowiedz brzmi: jesteśmy strażakami, ratownikami - strażakami, którzy niosą pomoc potrzebującym. Co jeszcze muszę ukończyć żeby być OFICEREM kategorii pierwszej - tak jak koledzy po SGSP.

 My, po Szkołach Aspirantów i cywilnych uczelniach, niejednokrotnie po dodatkowych studiach podyplomowych, patrzących przed siebie odważnie, a także otwartych na świat i współpracę z innymi ludźmi, czy też stary "beton", wychowany w systemie, który zmarnował już tak wiele umysłów Polaków. Przepraszam tutaj tych  kolegów strażaków po SGSP i innych, którzy nie mają przysłowiowych klapek na oczach i nie rozbijają naszej grupy oficerów na lepszych i gorszych, bo zachowanie takie jak wiemy wszyscy do niczego dobrego nie prowadzi. Powoduje natomiast niepotrzebne zgrzyty, a przede wszystkim odbiera ochotę do dalszej  efektywnej służby.  Pozdrawiam wszystkich i życzę lepszych czasów w  ukochanej przecież Naszej Ojczyźnie.

*  dane nadawcy do wiadomości ZG NSZZ PP

---

22 czerwca 2006 roku 

,,Dlaczego generał w PSP oraz brygadierzy z KG mogą nie być oficerami i co z tego wynika?”

            Na pierwszy rzut oka pytanie wydaje się niedorzeczne, przecież stopień generalski oraz stopnie brygadierów są najwyższymi stopniami oficerskimi w PSP.

Dlatego niezbędny jest drugi rzut oka a nawet trzeci. Zgodnie z art. 30 ustawy o PSP, który zawiera rotę ślubowania, każdy strażak a zatem generałowie i brygadierzy też, ślubowali min.,, strzec tajemnicy państwowej i służbowej, a także honoru, godności dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej”.

            Wynika z tego prosty wniosek, jeśli generał lub brygadier np.: z KG podejmie jakąś decyzje czy też zawrze umowę ze swoimi podwładnymi, to choćby się waliło i paliło, spełni to gdyż w innym przypadku naraziłby się na złamanie roty ślubowania, szczególnie jej końcowego akapitu. Wniosek wydaje się prosty ale cóż to się stało. Generał zawarł umowę i jej nie dotrzymał. Pomyślicie to niemożliwe, generał- najwyższy oficer w PSP by tak nie postąpił. A jeżeli tak nawet by się zdarzyło no to teraz ktoś (może minister) się do niego dobierze za złamanie danego słowa. Okazuje się że wszyscy jesteśmy w błędzie.

 

Jako że w PSP nie doczekaliśmy się zasad które stanowiły by o tym kto zachowuje się jak oficer a  kto nie przytoczę te zasady na podstawie zasad wojskowych wziętych ze strony internetowej Związku Polskich Konfederacji Akademickich, w którym jest artykuł

,, O Korpusie Oficerskim II Rzeczypospolitej uwag kilka, cz. I”( http://www.zpka.org/bk_19o_korpusie.htm)

              ,,W wojsku II Rzeczypospolitej honorowi nadano szczególną rangę. Uważano, że obok ogólnego pojęcia honoru tzw. obywatelskiego istnieje jeszcze honor żołnierski i honor oficerski. Ten ostatni uważano za najwyższą kategorię. Honor zobowiązywał oficerów do przestrzegania ustalonych zasad moralnych, pielęgnowania cnót żołnierskich, a zwłaszcza jak najlepszego wykonywania swego zawodu, karności, prawości, słowności, koleżeństwa, poczucia odpowiedzialności, troski o podwładnych, bronienia wszelkimi środkami dobrego imienia wojska. Jak więc widać pojęcie honoru było bardzo szeroko rozumiane. Z drugiej strony tak pojmowany honor był niewątpliwie piękną zaletą korpusu oficerskiego. Podnosił bowiem poczucie własnej wartości, utrwalał wzajemne zaufanie, był czynnikiem integrującym środowisko kadry oraz umacniał społeczny autorytet i prestiż wojska. Poczucie honoru wywierało decydujący wpływ na stosunek do czynności służbowych oraz problemów życia codziennego. Przede wszystkim wynikało ono z szacunku do samego siebie.”

Przytoczę również hasło z Encyklopedii PWN, oczywiście odnoszące się do wojska bo w PSP chyba o tym nie słyszano:

OFICER [niem.], żołnierz mający odpowiednie przygotowanie lub wyszkolenie upoważniające do zdobywania poszczególnych stopni wojsk., z reguły pełniący funkcję dowódczą. We współczesnym wojsku polskim o. dzielą się na: młodszych, starszych, sztabowych, generałów i admirałów oraz marszałków; w zależności od stosunku do pełnienia służby wojsk. dzielą się na: zawodowych — służba czynna, rezerwy — służba dorywczo-okresowa, oraz w stanie spoczynku — zwolnienie ze względu na wiek lub zły stan zdrowia z obowiązku służby wojsk.; o. dzielą się także ze względu na posiadane kwalifikacje, tworząc korpusy oficerów: piechoty, artylerii, lotnictwa, marynarki wojennej i in., a również ze względu na pełnione funkcje: o. łącznikowy, o. ogniowy, o. rontowy, o. flagowy, o. nawigacyjny, o. wachtowy i in.

 

 

            W świetle powyższego po ostatnim roku działalności i zarządzania wbrew prawu oficerów z KG wszystkie powyższe zasady zostały złamane. Jeśli ktoś jest ciekaw jakie zasady i jakie przepisy prawne zostały złamane niech przeczyta wszystkie artykuły jakie ukazały się do tej pory. Wynika z tego jeszcze jedna zależność jeśli ktoś został mianowany na stopień oficerski tzn: że miał ku temu predyspozycje i kwalifikacje, dlatego późniejsze kwestionowanie tego jest złamaniem zasad postępowania dobrego oficera. Wynika z tego również że oficerowie z KG albo wtedy się nie znali na tym co robią albo teraz się nie znają i już się nie poznają bo któż wszystkowiedzących nauczy.

I w tym momencie wychodzi tzw. szydło z worka i odpowiedz na zadane pytanie. Niektórzy generałowie i brygadierzy z KG zwyczajnie nie są oficerami, bo inaczej musieliby przestrzegać roty ślubowania i innych zasad obowiązujących dobrego oficera. Mało tego mogliby zostać za złamanie danego słowa zdegradowani i wyrzuceni ze służby, ale to dowodzi tylko tego iż jest tak jak opisałem. Wynika również z tego że nie są nawet strażakami gdyż strażaka też obowiązuje ślubowanie.

Teraz przynajmniej wiadomo dlaczego generał z KG może mówić co chce, obiecywać co chce. Ma to na celu uspokojenie nastrojów i nie musi tego dotrzymywać  jak zwyczajny strażak. Ryba psuje się od głowy, ale czy to jest głowa?

Płakać się chce gdy okazuje się  że ci świetni generałowie nie są nawet prawdziwymi strażakami, bo jak można być strażakiem generałem nie dowodząc nigdy w akcji ratowniczej. Podejmują za to decyzje za i dla strażaków którzy z ogniem mają na co dzień do czynienia. Z takiej postawy wynikają dalsze implikacje bo oficerowie zaczynają się dzielić na tych którzy podczas akcji wydają komendę do podwładnych ,,Naprzód do boju” i takich którzy wydają komendę ,,Za mną”, a w PSP jest jeszcze trzecia grupa, która nie potrafi wydać żadnej komendy. Najlepsze zostawiłem na koniec, mimo tych niedoskonałości wszyscy mogą odejść na strażackie wcześniejsze emerytury. Naprawdę płakać się chce.

 

                                                           zwyczajny chłopak z podziału bojowego

                                                           (znany redakcji)

 

---

 8 czerwca 2006 roku 

Sz.Panie Komendancie 

„Refleksje po akcji awansowej”

 

Na początek mam pytanie: Czy czuje się Pan dobrze i nie pytam o zdrowie fizyczne, a raczej o to czy nie cierpi Pańskie poczucie przyzwoitości i sprawiedliwości.

(Pytanie na marginesie; Czy na tak wysokim stołku, tzn. tak blisko „wielkiej polityki” można jeszcze być „przyzwoitym i sprawiedliwym”)

         Aby nie było wątpliwości w czym rzecz: Informuję Pana Komendanta, że w wyniku Pańskiej działalności, która  jest kontynuacją polityki jaką zapoczątkował Pana poprzednik, ilość sfrustrowanych i niezadowolonych z  warunków służb  wzrosła o kolejne kilka setek. Z mojego punktu widzenia tyle Pan zrobił dla służby od momentu objęcia funkcji Komendanta Głównego.

         Poza tym uważam, że Pańska postawa i idee jakie Pan rozpowszechnia są szkodliwe dla służby – powiem więcej wg. mnie są one „zabójcze”. Mam na myśli zaproponowaną przez Pana strukturę docelową w korpusach: oficerowie do 12-13%, aspiranci do 20-22%, podoficerowie – pozostali.

         Nie wiem, co Pan robił 15 lat temu kiedy, powstawała PSP, ale chciałbym przypomnieć Panu, co wówczas mówili funkcjonariusze z innych służb (wtedy gdy PSP miała wchodzić do resortu) – „Czego ci strażacy chcą?” Przecież to same „sierżanty” – oni nie mają nawet 10% oficerów”

         Panie Komendancie, stwierdzenie: „mgr inż. aspirant, też brzmi dumnie” jest wypowiedzią o działaniu wpływającym destrukcyjnie zarówno na samych strażaków (brak motywacji do podnoszenia kwalifikacji i samorozwoju – co w dzisiejszych czasach jest standardem wszystkich nowoczesnych organizacji i struktur), jak i deprecjonuje samą służbę.

Czy naprawdę nie czuje Pan, że takie działanie jest dla naszej formacji  w najwyższym stopniu szkodliwe. Proszę mi wytłumaczyć jakie zło i ryzyko niosłaby sytuacja gdyby np.: 100% strażaków miało wyższe wykształcenie? Czy tacy ludzie nie byliby lepszymi pracownikami, skuteczniejszymi i wymagającymi mniejszych nakładów w celu ich wyszkolenia.

Gdzie tkwi błąd w takim rozumowaniu. Ponownie pokuszę się o przedstawienie mojej wizji tej sprawy. Wyrósł Pan i ukształtował swoją postawę w duchu jedynej słusznej idei, a ta dobrze wiedziała, że niewykształconą, ciemną  i nieuświadomioną masą (a to w końcu dla Pana ideał strażaka: „Po co strażakowi średnie wykształcenie? Wystarczy dobrze wykształcony mechanik po szkole zawodowej” – Pańska wypowiedź ze spotkania z kadrą dowódczą  pewnego  województwa), zarządza się dużo łatwiej niż ludźmi wykształconymi z szerokimi horyzontami.  Gratuluję światłego celu. Ciekawe kiedy zostanie ujawniona tajna instrukcja pt. „Jak spacyfikować PSP?”, napisana przez „nieznany układ”

Następną sprawą, która mnie dziwi i wzbudza podejrzliwość, że żyjemy w dwóch różnych światach, jest Pański stosunek do „oficerów po SGSP”. Panie Komendancie pragnę pana poinformować, że jak w każdej populacji, procent głupców wśród absolwentów tej szacownej uczelni jest prawdopodobnie zbliżony do tego procenta wśród absolwentów szkół chorążych. (Nadmieniam, że ja również kończyłem SGSP w trybie dziennym, magisterskim i że również należę do grupy „głupców”  - bo zachciało mi się to napisać.) I wykształcenie nie ma tu nic do rzeczy. „Uczony idiota” jest nawet groźniejszy od  „idioty zwyczajnego” – bo ten pierwszy może więcej szkód uczynić. Proszę nie udawać, że Pan nie wie, że dość znaczny procent absolwentów SGSP, to tzw. „garbusy”, które poszły do Szkoły „bo tatuś (lub wujek) tak chcieli.

 

Po kilkunastu latach służby stwierdzam – z całą mocą nabytej wiedzy i doświadczenia, że dużo lepszym fachowcem i dowódcą interwencyjnym jest przeciętny absolwent Szkoły Aspirantów, niż Szkoły Głównej. Toteż Pańska ślepa wiara w „najwyższą jakość” oficerów z SGSP jest mrzonką. Dzielenie oficerów na po „Szkole” i bez „Szkoły” jest chyba czystym koniunkturalizmem i szowinizmem, bo nie oparte jest na jakichkolwiek przesłankach i doświadczeniach.    

I jeszcze jedno: wykluczenie prawa i administracji z listy kierunków przydatnych w PSP jest dla mnie następnym wielkim kuriozum. Każdy obywatel RP powinien mieć w tym zakresie wiedzę przynajmniej elementarną, a już dla oficera PSP jest po prostu niezbędna. Muszę znowu przypomnieć Panu Komendantowi, że PSP jest jedną ze struktur organizmu państwowego  RP, a więc działającą według zasad kodeksu postępowania administracyjnego – ja rozumiem, że  w czasach kiedy Pan kończył studia, to obywatel miał prawo ... milczeć, ale czasy i obywatele się zmienili. Zmieniło się nie tylko prawo, ale i poziom świadomości społeczeństwa. Strażak „nieuzbrojony” w elementarną wiedze z zakresu kpa, jest wg. mnie strażakiem „bezbronnym”.

 

I sprawa ostatnia. Proszę tylko o podanie kilku cyfr: Ile było wniosków o awansowanie na pierwszy stopień oficerski lub o awanse wewnątrz korpusu oficerskiego dla strażaków, którzy nie mają przeszkolenia oficerskiego? Ile z nich zostało rozpatrzonych pozytywnie. Ile w tych pozytywnych to awanse kapelanów? Ja znam te liczby w swoim województwie i powiem tak: współczuję Panu zniewolenia. Wygląda na to, że wyrwaliśmy się (jako społeczeństwo) spod jednego „rządu dusz”, aby dać się zniewolić innemu.

 

Jeżeli z tym wszystkim może Pan dalej patrzeć w lustro z przekonaniem co do słuszności własnego zdania – to biada nam Bracia Strażacy!

*  dane nadawcy do wiadomości ZG NSZZ PP

---

- 24 maja 2006 roku 

Czuję się oszukany przez Komendanta Głównego i innych dysydentów z KG PSP. Od trzech lat czekam na nadanie pierwszego stopnia oficerskiego. Pracuję w małej Komendzie Powiatowej w małym województwie i jeżeli nie należy mi się stopień oficerski mimo spełnianych wymogów, a tylko może mi być nadany z wielkiej łaski Komendanta Głównego i Ministra SWiA to wiem że nigdy nie otrzymam tego stopnia. Po prostu nie mam tkz. przebicia, bo jestem z małej zapadłej Komendy. Mam już 20 lat służby i od teraz straciłem motywację do uczciwej służby, po prostu będę traktował pracę w PSP już nie jako służbę społeczeństwu z której byłem dumny, tylko jako zwykłą prace, byle do emerytury. Widząc że nie mam szans na kolejne awanse w stopniu i funkcji myślę już powoli o emeryturze. Szkoda mi tych lat w szkole wyższej i wydanych pieniędzy, bo nic mi to nie dało. Wierzcie mi nosiłem mundur strażacki z dumą, ale teraz już tak nie jest. Widzę że nie ma sprawiedliwości w PSP. PSP stała się zakłamana tak jak reszta struktur państwowych i politycznych. Nie wszyscy są w niej traktowani równo.
                                                          Pozdrawiam.
                                                     oszukany i zawiedziony
                                                           aspirant ............. *

*  dane nadawcy do wiadomości ZG NSZZ PP

---

2006.05.05 - Krótka bajka:

 Jak Wojtek chciał zostać księciem chociaż niekoniecznie o to chodzi.

 

       Za górami, za lasami oraz dawno, dawno temu ale niekoniecznie było królestwo Holand którym władał król jegomość. W królestwie tym były księstwa którymi władali książęta-generałowie.  W jednym z księstw zwanym Panstrapo żyli sobie generałowie zwani dalej książętami a po nich następni, i następni. Wszyscy mieli władzę nad swoim małym księstwem, wprawdzie bez terytorium (chociaż tego do końca nie jestem pewien) ale za to z  poddanymi oraz z większymi i mniejszymi pałacami i pałacykami.

      W księstwie tym najważniejsze funkcje były sprawowane w pałacu księcia głównego, przynajmniej tak świta w tym pałacu mówiła. Z pałacu księcia głównego pociągano sznureczkami władzy do pałaców mniejszych władanych przez książąt wojewodów, a stąd sznureczkami do pałaców najmniejszych władanych przez książąt prowincjałów, którzy pociągali sznureczkami już każdego poddanego razem i z osobna.

      W roku 91 naszej ery postanowiono, że w księstwie tym będzie jak w krainie mlekiem i miodem płynącym. Jak postanowiono tak zaczęto robić. Wierni poddani książąt pracowali w pocie czoła na rozwój i dobrobyt księstwa. Inne księstwa z zazdrością patrzyły na ten pracowity choć słabo wykształcony w mowie i piśmie lud księcia głównego. Dzięki pracy poddanych książęta zaczęli być chwaleni nawet przez samego króla jegomościa. Ktoś zapyta: Czym się ten lud trudnił? Odpowiedź prosta i trudna zarazem ale jednym zdaniem; po prostu służył wszystkim ludziom.   

      Król jegomość sypał złotem książętom aby poddani księcia głównego służyli ludziom w całym królestwie a nawet poza granicami. Bo było się czym pochwalić: a to kogoś z ognia uratowali, a to kogoś z rzeki wyciągnęli, a to pomogli staruszce, a to zaginionego w lesie znaleźli itp. Byłoby tak pewnie do końca świata gdyby nie pewne powody, że książęta a szczególnie ich świta (czy też świtezianki) zaczęła zauważać że tracą na znaczeniu na rzecz swoich poddanych którzy pomagają ludziom. A książę; tylko złoto od króla odbiera i ubiera się w sławę pracy swoich poddanych. Pracujący poddani cieszyli się wszędzie wielkim mirem. I drugi powód (ale intencja dobra), że król jegomość po jakimś czasie stwierdził, że wprawdzie lud pracujący księcia głównego zna się na swojej robocie ale niezbyt biegle czyta i pisze i nakazał księciu naprawienie tej przeszkody.

       Nauka jednak kosztuje i nie w smak wszystkim władcom wydawać dukaty. Ogłosili więc wszyscy książęta wszem prostaczkom, że kto się sam wykształci a przyniesie dyplom ten może i na książęcym tronie zasiąść. Z początku pęd do kształcenia był niewielki, jednakże gdy zauważono, że w każdym pałacu od głównego przez mniejszy do najmniejszego bladolica  dziewica świtezianka zostaje oficyjerem od pomagania ludziom, uwierzono w cuda, choć do tej pory wszystkie bladolice zajmowały się parzeniem kawy i herbaty według zagranicznych formuł i czym w większości do tej pory się zajmują.

       Poddani prostaczkowie uwierzyli więc zaczęli się kształcić za swoje ciężko zapracowane dukaty. W księstwie przybywało wykształconych prostaczków bo tak mimo wykształcenia traktowali ich książęta i ich świta. Przybywało również świtezianek na dworach książęcych. Nie ma się co dziwić wprawdzie pomagać ludziom nie potrafiły nadal ale pochodziły przecież z książęcych czy tez dworskich rodów, gdzie miały się podziać. Trwało to tak kilkadziesiąt lat. Po kilkudziesięciu latach wykształceni prostaczkowie przypomnieli sobie o dawniejszym ogłoszeniu książąt. Poczęli zajmować coraz wyższe stanowiska. I wtedy miarka się przebrała książęta zobaczyły, że prostaczkowie posiadają tytuły naukowe oraz umiejętności praktyczne nieosiągalne dla nich, świtezianki w każdym pałacu codziennie wielki larum podnosiły, ze nie może tak być że byle prostaczek do pałacu się dostanie, a jak nie do pałacu to, że ludzie będą o prostaczku mówić jak o szlachetnie urodzonym i odnosić się do niego z szacunkiem, toż to skandal niesłychany.

     Strachy te i lamenty padły na podatny grunt i nieważne, że prostaczkowie wykształceni dalej chcieli tylko pomagać ludziom. Wprowadzono dekret książęcy, że od tej pory książę główny anuluje wszystkie dyplomy i to on teraz ustala kto ma wiedze a kto nie ma. Wprowadził również nakaz kształcenia w książęcych szkołach aby ściągnąć od prostaczków jeszcze więcej dukatów. Mimo iż wiadomo że po tej szkole zostaje się zazwyczaj lamentującą świtezianką. Świtezianki odetchnęły z ulgą bo one nadal mogą zostawać bez przeszkód oficyjerami od pomagania ludziom, przecież tego nie robią i nikomu szkody nie zrobią.

      Bajka jednak dobrze kończy się, gdyż wszyscy dostali co chcieli. Książętom nie zabrano tronów, świtezianki były nadal ważnymi oficyjerami, a wykształceni prostaczkowie wyjechali do zamorskich krajów, gdzie poznano się na ich pracy.

    Jednakże dobrze, że to wszystko bajka i niemożliwa rzecz w dzisiejszych czasach, bo kto wiatr sieje zbiera burzę. Przydałby się jeszcze morał z tej bajki, więc będzie: ,,Warto się było uczyć by to wszystko napisać.”

 

 

                                                                                  Niedoszły książe(znany redakcji)

 

 

PS. zachęcam do przeczytania ballady A .Mickiewicza ,,Świtezianka’’

---

2006.03.06 - Komentarz 

Witam
Po zapoznaniu się z kilkoma Waszymi komunikatami chciałbym zapytać o dwie sprawy. Pierwsza dotyczy skuteczności komunikatu dot. niskich stanów osobowych na zmianach służbowych dochodzących w niektórych jednostkach do 5-6 strażaków, a druga dot. możliwości przestrzegania jakichkolwiek zasad bhp przy takich stanach osobowych - przykład: obsada 2 osobowa na GBA, która samodzielnie ma podjąć działania gaśnicze wewnątrz budynku ( sprawienie drabiny D-14 w 2 osoby, wprowadzenie ratownika bez asekuracji, zorganizowanie zaopatrzenia wodnego, obsługa autopompy, ewakuacja ludzi i wszystko inne co w takich sytuacjach należy robić). Panowie w świetle mojego 24 letniego doświadczenia pozostaje mi tylko prośba o modlitwę oby nie doszło do jakiegoś nieszczęścia na mojej zmianie bo przy obecnym kierunku działań KG grozi nam katastrofa. ps Takie zagrożenie nie występuje w miastach, w których znajdują się conajmniej 2 JRG ale w moim przypadku jestem zdany jedynie na apelowanie o zwiększenie stanów zanim dojdzie do tragedii.

*  dane nadawcy do wiadomości ZG NSZZ PP

---

2006.01.30 - Komentarz 

Witam!

            Chciałbym skomentować wypowiedź kolegi strażaka z dnia 27.01, który jak wnioskuję jest po SGSP i chwała mu za to, jeśli oczywiście pracuje w wydziale związanym z prowadzeniem działaniami  ratowniczymi (inaczej jego wykształcenie marnowałoby się).

            Z sarkastycznej i dość dobrze zawoalowanej złośliwej w gruncie rzeczy wypowiedzi dał wyraz temu, że nie bardzo rozumie o co chodzi w sprawie nie przyznanych stopni oficerskich. Spróbuję choć troszeczkę naświetlić tą sprawę.

            W maju ubiegłego roku odrzucono wnioski o nadanie kolejnych wyższych stopni oficerom, którzy ukończyli szkołę aspirantów (lub chorążych) i posiadają wyższe studia tzw. „cywilne”.

            Tym samym złamano 3 artykuły Konstytucji RP, które min stanowią że wszyscy są równi wobec prawa jednak jak do tej pory okazuje się, że nie.

            KG na podstawie tego samego zapisu ustawy o PSP jednym strażakom nadała wyższe stopnie natomiast drugim nie mimo spełnienia takich samych wymagań. Przed wejściem w życie 1.07 2005 r.  nowelizacji ustawy o PSP, poprzednia ustawa nie pozostawiała dowolności co do tego że stopień można nadać tylko stanowiła że stopień  nadaje się po spełnieniu określonych wymagań, które wszyscy poszkodowani spełnili. Po wejściu w życie nowelizacji ustawy o PSP, obecnie nakłada ona obowiązek dokształcenia się w/w oficerów, do tej pory jednak KG mimo licznych zapewnień nie utworzyła szkoły lub możliwości przeszkolenia, co skutkuje tym że w tym roku w podobnej sytuacji znajdą się kolejni oficerowie, którzy będą musieli ukończyć przeszkolenie, którego nigdy nie było i nie ma tak  długo jak długo istnieje Straż Pożarna w Polsce, czy to jest równe traktowanie.

 Powyższe postępowanie było próbą dostosowania i interpretacji starych uregulowań prawnych pod właśnie opracowywane nowe rozwiązania zawarte w projekcie W ten sposób powstała sytuacja, w której planowane i jeszcze nieobowiązujące uregulownia prawne stały się podstawą do odrzucenia wniosków awansowych

Tym samym złamano Konstytucji RP, który stanowi że obowiązuje tylko przepis prawny, który został ogłoszony. Natomiast tu zastosowano przepis prawa, który wchodził w życie w lipcu 2005 mimo że awanse w stopniu przyznaje się w maju, jednak dla strony służbowej wprowadzenie przepisów przed ich obowiązywaniem, nie stanowi różnicy. Jest to jawne lekceważenie konstytucji tym bardziej, że nie zostało to naprawione do chwili obecnej.

Czy można się dziwić rozgoryczeniu, że w większości oficerowie po SGSP i z KG nie przestrzegają prawa?

Pisząc artykuły ustawy nie stosowali zasady, żeby zapewnić jak najlepsze warunki pracy strażakom, ale stosowali zasadę, jak największego obcinania wydatków w imieniu strony rządowej, czy taka jest rola oficerów PSP?

 Myślałem, że oficerowie są od dowodzenia a okazuje się, że nie. Potwierdza to też fakt, że w moim regionie tylko jeden oficer po SGSP dowodzi w akcjach ratowniczych, ale trzeba dodać że najpierw skończył SA PSP. Reszta po tej sławnej szkole, kupuje opony, mydło, papier toaletowy, środki gaśnicze itp. Czy do tego ich szkolono w SGSP? Ale oczywiście mogą awansować nawet do stopnia generała nie mając żadnego doświadczenia w prowadzeniu działań ratowniczych bo maja ,,szkołę”. Reszta oficerów dowodzących w akcjach jest po Szkołach Aspirantów i studiach cywilnych. I dowodzą dobrze od kilkunastu czy kilkudziesięciu lat i oni nie mogą awansować w stopniu bo przepis zmieniono pod nosem, łamiąc prawo. Nie dyskutuję czy było to dobre prawo, ale należało go przestrzegać.

I jeszcze jedno oficerowie po SA PSP i studiach cywilnych, którzy dowodzą nie mają wykształcenia oficerskiego nominalnego, mają cos więcej, mają prawdziwe kwalifikacje zawodowe zdobyte podczas lat służby, natomiast oficerowie po SGSP oprócz kwalifikacji nominalnych, jakie jeszcze mają? Dlaczego jak  przychodzą do służby w podziale bojowym sami stwierdzają, że niewiele wiedzą o pożarnictwie. Jestem po studiach cywilnych i często przyjmowani oficerowie po SGSP przychodzą na praktyki do JRG i mam za zadanie ich szkolić na dobrych dowódców. Pytam się o co tu chodzi przecież ja jestem bez kwalifikacji nominalnych. Poza tym po co mam dobrze szkolić, żeby ten oficer mnie przeskoczył, albo po odejściu stworzył następny bubel prawny, który mnie ,,usadzi”.

Szanowny kolega napisał, że nie można wymagać od absolwenta SGSP śpiewu, czy znajomości uprawy roli. Okazuje się że nie można wymagać niczego, nawet wiedzy pożarniczej przydatnej w akcjach. Z doświadczenia wynika, że dopiero od mniej wykształconych strażaków uczą się rzemiosła strażackiego. To w takim razie co z tą Szkołą się dzieje.

Nie kwestionuję tego, że powinienem ukończyć przeszkolenie ale nie można mi o tym powiedzieć dzień przed tym jak wchodzi w życie dany zapis.

                                                                       ( do wiadomości ZG NSZZ PP)

---

2006.01.27 - Komentarz 

Koledzy Strażacy
Często wchodzę na stronkę ,,naszym zdaniem,, i z przykrością stwierdzam iż powstał nowy klub - Klub wzajemnej adoracji ,niedowartościowanych aspirantów czy jak się sami nazywacie ,,falsyfikat oficerów,, ,,pseudo oficerów,, . Macie nieuzasadnione pretensje do ludzi którzy ukończyli SGSP . Stwierdzam z głębokim przekonaniem iż napewno jesteście lepsi w swoich dziedzinach. Napewno osoba która ukończyła Akademię Rolniczą lepiej zna się na uprawie ziemi jak strażak po SGSP, osoba która ukończyła Politechnikę na wydziale chemii z pewnością lepiej zna się na chemi jak osoba po SGSP , osoba która ukończyła Wyższą Szkołę Muzyczną napewno lepiej śpiewa jak strażak po SGSP. jednakże nigdzie nie wyczytałem i nigdy nie słyszałem aby oficerowie po SGSP mieli o to do was pretensje. Z przykrością stwierdzam iż obrażacie swoich kolegów po SGSP. Oczywiście czarną owcę w każdym środowisku można spotkać , ale wy wypowiadacie sie o wszystkich oficerach którzy ukończyli dzienne studia w SGSP.
Dziwi
mnie ta kampania o stopnie oficerskie. Czy każdy doświadczony strażak, (nawet z wieloletnim doświadczeniem) musi być oficerem PSP , czy każdy kto skończył (jakieś tam) studia również musi być oficerem. Uważam że NIE. Można być w stopniu aspiranta czy podoficera i zachować swoją godność być docenianym przez kolegów i przełożonych. Bo jak wcześniej napisał jeden z naszych kolegów ,,wszyscy jesteśmy tacy sami ,,

Pozdrawiam wszystkich strażaków

*  dane nadawcy do wiadomości ZG NSZZ PP

---

2006.01.11 - Komentarz

Czytając umieszczone komentarze dotyczące oficerów - z którymi w całości się zgadzam, chciałbym również dopisać swój, dotyczący tego tematu. Kiedy kończyłem szkołę aspirantów (dzienną -choć to bez znaczenia) mogłem zostać nawet z-cą komendanta powiatowego zgodnie z dotychczas obowiązującym rozporządzeniem MSWiA. Dziś nagle ktoś chce być mądrzejszy od generała Deli (człowieka który stworzył PSP- bardzo dobrze funkcjonująca służbę do czasu nowelizacji lipcowej naszej ustawy w ubiegłym roku) i chce pokazać że znacznie szerzej widzi i czuje organizację służby - co jest oczywistą nieprawdą, ale to oddzielny wątek.

Niech ktoś wytłumaczy mi czego SGSP może nauczyć aspiranta z kilku letnim stażem na jakichś śmiesznych studiach podyplomowych, których zresztą uruchomiła dużo ostatnimi czasy, a których poziom daje dużo do życzenia. Czy szkoły aspirantów - gdzie nauka i praktyka jednocześnie, trwa dwa lata nie przygotowują należycie kadry dowódczej? Mam nadzieję że nowy komendant główny zastanowi się nad tym wszystkim co się ostatnio dzieje w PSP i odstąpi od wizji poprzednika, którego odwołano. 

 

Oficer PSP po studiach cywilnych  

---

2006-01-04 - Komentarz

Witam serdecznie

 

             Przeczytałem ostatnio na waszej stronie internetowej list od tzw. "oficera falsyfikata" i muszę potwierdzić ze coraz więcej ludzi w PSP ogarnia rozgoryczenie odnośnie "akcji awansowej " oficerów po studiach cywilnych. To całe zamieszanie które powstało na pewno niczego dobrego nie wprowadzi w naszej formacji a jedynie kolejny zamęt. Wychodzi na to ze panuje u nas wielkie bezprawie i tylko panom w KG pogratulować. I zapewne nie długo się okaże czy Komendant Gł. jest za ludźmi czy tylko myśli o swoich gwiazdkach. Ja również nie chce ujawniać swoich danych osobowych z wiadomych względów .  Kończę moje chaotyczne pisanie i stwierdzam ze macie ciekawa stronę internetową chyba najlepszą ze związkowych.

Analizując tabele kwalifikacji ( projekty ) na poszczególnych stanowiskach pracy doszedłem wniosku że ktoś chce w nieczysty sposób poprawić budżet sgsp lub aspirantek  . Przyjmując że jestem aspirantem z odpowiednim stażem mogę objąć stanowisko d-cy lub z-cy d-cy JRG i bez żadnych dodatkowych wymagań mogę dowodzić siłami i środkami , awansować do max w stopniu  i niczym się nie przejmować . Ta grupa funkcjonariuszy ( d-cy i z-cy ) straszeni wiatrem historii oraz zwiększającymi się wymaganiami w stosunku do nich podjeła się  w wielu przypadkach dalszego dokształcania na kierunkach przydatnych w PSP ( z namaszczeniem komendantów ) . Pokończyli studia za własne pieniądze z oporami i opóźnieniem otrzymali pierwszy stopień oficerski i po odsłużeniu w nim lat , mimo dobrej opinii przełożonego oraz złożonego wniosku nie otrzymują kolejnego awansu . Powód według KG nie posiadają odpowiedniego przygotowania do piastowania stanowisk dowódczych w wydziałach liniowych , wymyślono doskonalenie zawodowe w celu uzupełnienia kwalifikacji , tak by ta sama osoba która parę lat wcześniej   będąc aspirantem spełniała wymagania a gdy  uzyskała stopień oficerski nagle je utraciła . Trochę to dziwne mając na uwadze podnoszenie wiedzy przez te osoby , posiadanie odpowiedniego stażu że ktoś wymyślił coś takiego i do jednego worka wrzucił funkcjonariuszy z długoletnim stażem wiedzą i doświadczeniem oraz karierowiczów po studiach cywilnych którzy po zostaniu strażakiem i zaliczeniu kursu podoficerskiego i śmiesznego oficerskiego .

Proszę o odpowiedź  co się dzieje z aspirantem jego wiedzą i umiejętnościami jeśli  otrzyma stopień oficerski nie kończąc sgsp - chyba się nie uwstecznia bo jeśli jako aspirant spełniał wymagania to i jako oficer powinien je spełniać .

                                              

                                                                                                                  Ze strażackim

                                                                                                           podzrowieniem ADAM

*  dane nadawcy do wiadomości ZG NSZZ PP

Z  wielkim  zdziwieniem  przeczytałem  informację  o  konieczności  ograniczenia  etatów  administracyjnych  w  PSP  , poprzez  przeniesienie  dowódców  i  zastępców  d-cy  JRG  w  skład  zmian  służbowych . Jeśli  oszczędności  muszą  się  znaleźć  to  należy  ich  szukać  raczej  w  "Pentagonie " a  nie  w  strukturze  JRG  bo  obecne  rozwiązania  są  dobre . Dla  zapominalskich  " Komendancików"  którzy  zapomnieli  ile  obowiązków  wykonuje  d-ca  JRG odsyłam  do  artykułu  zamieszczonego  w  PP  pod  tytułem  " Czego  nie   robi  dowódca  JRG" poszerzony  o  kilka  obowiązków  nowych   odgórnie  zaklepanych  . Przypominam  że  społeczne  poparcie  buduje  zwykły  strażak  JRG   na  co  dzień  niestrudzenie  wykonujący  swoje  niełatwe  obowiązki .